Monday, September 3, 2018


Feast of Saint Pius X

I class
White

Outside the SSPX, III class


Mass:

Mass of the Feast; Gloria; Credo (within the SSPX); common preface.


Breviary:

Festive Office within the SSPX (from the Common of a Confessor-Pope):

Proper Lessons of the Second Nocturn. Downloadable and printable PDF:  St. Pius X Proper Lessons

Matins: All from the Common, including antiphons, psalms, and verses. Lessons of the 1st nocturn are from the same Common; lessons of the 2nd nocturn are proper (use the PDF or see Reminder section below), lessons of the 3rd nocturn are from the Common of One or Several Sovereign Pontiffs; Te Deum

Lauds: Antiphons from the Common, with Sunday psalms of the first schema; remainder from the Common; oration proper

Prime: Antiphon from the Common, with Sunday psalms; Psalm 53 instead of 117

Hours: Antiphons from the Common, with Sunday psalms; remainder from the Common; oration proper

II Vespers: Antiphons from the Common, with Sunday psalms except Psalm 131 Memento for fifth psalm, as given in the Common; remainder from the Common; oration proper

Compline: Of Sunday

Ordinary Office outside the SSPX:

Matins: Invitatorium and Hymn from the Common; psalms and antiphons of the feria; first two lessons of the occurring Scripture (second and third joined); lesson 3 of the feast; Te Deum

Lauds: Antiphons and psalms of the feria (first schema), remainder from the Common; oration proper

Hours: Antiphons and psalms of the feria, remainder from the Common; oration proper

Vespers: Antiphons and psalms of the feria, remainder from the Common; oration proper

Compline: Of the feria


Reminder:

Feast of Saint Pius X: Proper Lessons of the Second Nocturn

Lectio iv

Pius Papa décimus, cui nomen ántea Joséphus Sarto, in Venetórum pago natus est, quem Riése vocant, paréntibus quidem humílibus, sed probitáte ac pietáte conspícuus. Inter Seminárii Patavíni alúmnos adscríptus, ita pietáte ac doctrína profécit, ut condiscípulis exémplo, moderatóribus admiratióni esset. Sacerdótio initiátus, in óppido Tómbolo primum, qua vicárius cooperátor, dein Salatiáni qua párochus, per plures annos adlaborávit; quibus in obeúndis munéribus, tanta caritátis effusióne, tanto sacerdotáli zelo et sanctitáte vitæ excélluit, ut Epíscopus Tarvisínus inter canónicos cathedrális ecclésiæ eum cooptáret, eúmque Cúriæ episcopális cancellárium simúlque Seminárii diœcesáni spirituálem moderatórem renuntiáret. Hæc offícia tam egrégie persecútus, a Leóne tértio décimo, cui erat probatíssimus, Mantuánæ ecclésiæ Antístes fuit renuntiátus.

R. Invéni David servum meum, oleo sancto meo unxi eum: * Manus enim mea auxiliábitur ei. V. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei. Manus.

Lectio v

Boni pastóris nullam partem déserens, eo máxime conténdit, ut juvéntus in sortem Dómini vocáta rite ad sacra instituerétur, piæ consociatiónes novis augéscerent increméntis, rítibus divíni cultus plus decóris ac pietátis accéderet. Præcépta quibus cívitas christiána nítitur, áltius proclamáre non désiit, et qui vitam ínopem ipse ducébat, paupéribus numquam omísit afférre levámen. Tot ígitur suffragántibus méritis, inter purpurátos Patres adléctus et Venetiárum Patriárcha creátus est. Dénique post Leónis décimi tértii óbitum, cum Patrum Cardinálium suffrágia in eum coaléscerent, cumque ipse supplicatiónibus et lácrimis tantum munus a se avértere frustra conátus esset, suasiónibus tandem cedens, « accépto in crucem », inquit, et Summi Pontificátus ápicem ut crucem a Deo sibi oblátam, demísso sed forti ánimo suscépit.

R. Pósui adjutórium super poténtem, et exaltávi eléctum de plebe mea: * Manus enim mea auxiliábitur ei. V. Invéni David servum meum, oleo sancto meo unxi eum. Manus.

Lectio vi

In Petri cáthedra constitútus, nihil de prístina vitæ ratióne remísit. Humilitáte præsértim, simplicitáte ac paupertáte refúlsit, ita ut in suo testaménto scríbere potúerit: « Pauper natus sum, pauper vixi, pauper mori cúpio ». Humílitas vero ánimi fortitúdinem in eo alébat, cum de Dei glória, Ecclésiæ libertáte, animarúmque salúte agerétur. Vir acérrimi ingénii et propósiti tenax, inter vicésimi ineúntis sæculi procéllas, Ecclésiam fírmiter rexit, et præclaríssimis ornávit institútis. Músicam sacram ad prístinum splendórem ac dignitátem revocávit; sacrórum Bibliórum stúdiis príncipem sedem Romæ constítuit; Románam Cúriam sapiénter reformávit; leges de fidélibus per catechísmum instituéndis restítuit; Eucharísticæ mensæ crebriórem, imo et cotidiánam consuetúdinem indúxit, ejúsque accéssum púeris quoque a primo ratiónis usu apéruit; actiónis cathólicæ increménta sédulo promóvit; sólidæ cleri institutióni provídit, ádditis quoque semináriis per regiónes dispósitis; sacerdótes omnes ad interiórem vitam coléndam alléxit; leges Ecclésiæ in unum corpus redégit; erróres perniciosíssimos, modernísmi appellatióne comprehénsos, damnávit atque evéllit; civíle vétitum, quod dicunt, in Pontíficis Máximi electióne rejécit. Tandem labóribus fractus ac mæróre conféctus ob bellum Europæum tunc exórtum, die vicésima mensis Augústi anni millésimi nongentésimi décimi quarti, ad cæléste præmium evolávit. Eum ubíque terrárum sanctitátis fama clarum miraculísque fulgéntem, Pius Papa duodécimus, cuncto plaudénte orbe, in Sanctórum númerum rétulit.

R. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrina ejus repléta est: * Ipse intercedat pro peccátis ómnium populórum. V. Iste est, qui contempsit vitam mundi, et pervenit ad cæléstia regna. Ipse. Glória Patri. Ipse.